Йомаҡтарҙан винегрет

Минең йомаҡ ҡойорға яратҡанымды белгән булараҡ, уның әйткәне хәтеремдә ҡал­ған:
«Өйөм арты дүрт бүре, дүртеһе лә – күк бүре.
Күтәрелде-бәрелде, ҡап уртаға ярылды…»
Йомаҡ таныш та һымаҡ, тик нимәһелер килешмәгән дә кеүек. Яуап таба алмай аҙап­ландым. Ике йомаҡты бергә ҡушҡан икән был шуҡ ағай, быны үҙе әйтте. Тәүге өлөшөндәге «дүрт күк бүре» өйҙөң дүрт тәҙрәһе икән, ә «күтәрелде-бәрелде, ҡап уртаға ярылды» тигән икенсе яртыһы бөтөнләй башҡа йомаҡ булып сыҡты. Яуабы – утын ярыу.
Шуға был ағайға мин дә үҙем «төҙөй һалып», бер йомаҡ әйттем:
«Ура, һуға, елгәрә, үҙе тейәп ебәрә.
Эшләүҙә лә иренмәй, үҙе күҙгә күренмәй…»
Ағай шунда уҡ «комбайн» тине лә… туҡтап ҡалды. «Нисек инде ул күҙгә күренмәһен?...»
Йомағымдың икенсе яртыһы электр тогы хаҡындағы табышмаҡтан алын­ғанлығын аңлап ҡалды зирәк ағай. Бына шулай итеп, йомаҡтар менән дә баш ҡаңғыртып, шаярышып алырға була икән ул.

Хәлил ҺӨЙӨНДӨКОВ.

Сибай ҡалаһы.

ФОТО: yandex.ru.