– А-а-а! – тигән тауыш ишетеп, ғәжәпкә ҡалған.
– Кем һин? – тип һораған малай.
– Кем һин? – тигән яуап ишетеп, асыуланып:
– Ҡурҡаҡ! – тип ҡысҡырған.
– Ҡурҡаҡ! – тигән тауыш ишеткән.
– Нимә ул? – тип атаһынан һораған.
– Хәҙер иғтибар менән тыңла, – тип үҙе тауға өндәшкән:
Яуап та шундай һүҙҙәрҙе ҡабатлаған:
– Бәхетле бул! – тип ҡысҡырған йәнә атаһы.
– Бәхетле бул! – тип яуап ҡайтарған тау.
Малай тамам аптыраған. Атаһы улына шуны аңлатҡан:
– Был күренеш шаңдау тип атала. Ләкин уны беҙҙең тормош, тип әйтһәк, дөрөҫөрәк булыр. Сөнки һин нимә тип әйтәһең һәм нимә эшләйһең, һәр саҡ шуларҙы кире үҙебеҙгә ҡайтарып бирә.