Юлға сыҡҡанда доғаларыңды уҡып, пакланып сыҡ – юлың уңыр.
Гөлдәр үҫтер йортоңда – һабағына фәрештәләр ҡуныр.
Асыулы сағыңда йыуын – баҫылырһың.
Аҡсаңды алған көнөндә өйҙә ҡундыр, бәрәкәтле булыр.
Йәш балаға ҡарап һоҡланғандың кейеменән ебен йәки сәсен алып ҡал, төндә бала уянып илаһа, шул еп йәки сәс менән төтәҫләп, Аятел-Көрси уҡы.
Бала кейемен, уйынсыҡтарын иҙәндән аяҡ аҫтынан алып ҡуйығыҙ, һау булыр.
"Бисмилла"ны әйтеп бешеренһәң, өйөңдә фәрештәләр ҡыуаныр.
Асыуланмай ғына бешер – фәрештәләр ҡанат осон ашыңа тығып торорҙар.
Табын, иҙәнең таҙа торһон, урын-ҡаралтың йыйыулы-бөхтә булһын – бәрәкәт килер.
Кейемде, бигерәк тә бала кейемдәрен йыйыштырып, урынлаштырып тор – һаулыҡ артыр.
Ҡунаҡ үҙенең күстәнәсенән ауыҙ итһә, ғүмере оҙон булыр.
Сығанаҡ: Инсаф СӘЛИХОВ.