Беренсеһе, «ҡан» һәм «шал» һүҙҙәренә бәйле. Граждандар һуғышы ваҡытында ауыл бер көн ҡыҙылдар ҡулында булһа, икенсе көнө аҡтарға күскән. Урындағы халыҡ аҡтарҙан да, ҡыҙылдарҙан да ныҡ зыян күргән. Һуңынан ҡылыстар, штыктар, патрондар табыла. Һуғышта бик күп кеше ҡырылған. Тау ҡанға шал менән буяған кеүек булған. Бөрйәндә буяуҙы шал, тиҙәр. Ҡайһы берәүҙәр тауҙы Ҡаншал тип йөрөтә.
Икенсе варианты ошолай. Бер ҡаты һуғышта һуңғы дошманды ауҙарғас, берәү: «Кончил!» – тип ҡысҡырған икән, йәғни бөттө, тигән. Шул һүҙ аҙаҡ үҙгәреп, Канчал булып киткән.
Беҙҙә тағы ла Памятник туғайы бар. Ҡыҙылдар ауылда саҡта аҡтарға уларҙың бында икәнлектәрен кемдер хәбәр итә. Төнөн килеп баҫып, аҡтар ҡыҙылдарҙы ҡыра. Ҡулға алынғандарын яҡындағы ошо туғайҙа аталар. Аҙаҡтан күлгә ташлайҙар, ә ауыл кешеләре һуңынан күлдән сығарып, кейемдәрен систереп алып, үҙҙәрен бер ҡәбергә ерләй. Кейемдәрҙе ташламайҙар, сөнки юҡлыҡ ваҡыты була.
Өфө ҡалаһы, республика инженер интернат-лицейы.