Ирхан – үҙе бәләкәйҙән ағай-олатайҙарына ылығып ҡына барыусы һөйкөмлө бала. Һәр нәмәгә иғтибарлы, тиҙ генә отоп алырға тырыша. Ата-әсәһе эштә булғанда йорт тирәһенә күҙ-ҡолаҡ ул. Ҡайһы ваҡыт атаһы онотоп ҡалдырған эш ҡоралдарын йәһәт кенә алып инеп, урынына һалып ҡуя. Быйыл Әғзәм олатаһының Саптар исемле атында һыбай йөрөргә өйрәнеп алды. Олатаһы шаяртып: «Үҙегеҙҙең дә аттарығыҙ бар, һыбай йөрөргә өйрән дә миңә лә йылҡы көтөргә ярҙам итерһең», – тигән булған. Тырыш малай йәһәт кенә өйрәнеп тә алған. Саптар аҡыллы булһа ла, башта Ирханды балаға һанапмы, киреләнгән, тыңлашмаған. Мал йәнле олатаһы тиҙ генә яйға һалған аттың холҡон. Ана, хәҙер елдерә генә.
– Саптар ҡапыл сабып киткәс, тәүҙә ныҡ ҡурҡтым. Көнө лә бит эҫе. Уға ла еңел түгел, ныҡ тирләй. Тағы ла себен, күгәүендәр йонсота.
Мин хәҙер күп нәмәгә төшөндөм: атта оҙаҡ сапҡандан һуң тирләгән хайуанҡайға һыу бирһәң – яныуы, ә шунда уҡ эйәрен сисһәң, ел үтеүе мөмкин икән.
Саптар – бик аҡыллы ат, үҙен яраттыра белә. Олатайымдың күҙ-ҡарашынан, тын алышынан аңлап тора, – тип һөйләй малай.
Июнь айында олатаһы йомошо менән Өфөгә юлланғас, Ирханды ла үҙе менән ала. Коронавирус хәүефе булыу сәбәпле, артыҡ кәрәкмәгән ерҙәргә йөрөтмәҫкә тырыша. Ирхан быға әллә ни күңелһеҙләнмәгән. Сөнки олатаһы менән оҙон юлда бергә һөйләшеп барыуы үҙе бер ҡыуаныс булған. Ҡайтҡас инде, юлда үткән район, ауылдарҙың исемдәрен теҙеп һөйләп, атаһын аптыратҡан. Тағы ла тамаҡ ялғарға туҡтаған кафе оҡшаған Ирханға. Олатаһы туйғансы шашлыҡ, туңдырма менән һыйлаған. Белореттың матур тәбиғәтендә иҫтәлеккә фотоға ла төшкәндәр.
Ауыл балаһының ошолай эшкә өйрәнеп, сынығып үҫеүе, үҙе өсөн дә бик файҙалы.
Афарин, Ирхан! Шулай аҡыллы, ярҙамсыл, отҡор бул, йәме!