Зөһрәнең йәйе лә бик күңелле үткән. Ата-әсәһе менән бер түгел, ике тапҡыр Шүлгәнташ мәмерйәһенә сәйәхәткә барғандар. Һыуыҡ, тип тормай, Зәңгәркүлдә һыу ингән. Ағиҙел буйлап һалда ла аҡҡандар. Бөрйәндә олатайҙары менән бергә бесәнгә лә йөрөгән. Ҙур апай бит инде ул хәҙер. Бәләкәй ҡустыһы Динирға ла күҙ-ҡолаҡ булып тора, һауыт-һаба, иҙән йыуышырға ла эшкингән.
Ә беренсе синыфҡа Белореттағы Яныбай Хамматов исемендәге башҡорт гимназияһына барасаҡ. 50-гә тиклем һанай, ҡушып уҡый белә. Тиҙерәк мәктәпкә барғыһы, күп нәмәгә өйрәнгеһе килә. Тик донъялағы ҡороғорвирус менән бәйле хәлдәр генә эсте бошора, кескәйҙәргә рәхәтләнеп мәктәптә уҡырға насип булһын инде.