Өйҙә ата-әсәһенә һәр саҡ ярҙам итергә тырыша. Быйыл ул баян түңәрәгенә лә йөрөй башланы.
Мәктәбебеҙҙә бер байрам да Самираһыҙ үтмәй. Йә шиғыр һөйләй, йә йырлай, йә өҙҙөрөп бейеп ебәрә. Ана шундай шәп ул минең әхирәтем! Уның менән сикһеҙ ғорурланам. Афарин, Самира! Артабан да һиңә тик уңыштар ғына юлдаш булһын!
Әхирәтемде һүрәткә лә төшөрҙөм әле.
Розалина МИРХӘЙҘӘРОВА, III синыф уҡыусыһы.
Өфө ҡалаһы, 18-се мәктәп.