“Сәләх ауылы – халҡы шул тиклем егәрле, шәп, берҙәм. Улар асфальттарын ғына түгел, урмандарын да тап-таҙа итеп тота. Яҙлы, көҙлө өмә яһап, урман эстәрен, ҡырҙарын таҙартып сығалар икән. Сәләх ауылы тирәһендә урмандар ҙа тап-таҙа икән, бер йығылып, ҡороп ятҡан ағас, шырлыҡ, ҡый күрмәҫһең. Бар тирә-яҡ йәп - йәшел үлән һәм ағастар. Шундай йәмле ауыл ул – Сәләх! Был матур күренеш – ауылдағы кешеләрҙең тырышлығының емеше”.
Һай, афариндар! Һеҙ – башҡаларға өлгө!