Шиғыр һөйөүсе уҡыусыларға шаяртыу ҡатыш

Ҡышҡы вечер

Буран ҡарҙарҙы өйөрә,
Вихри снежные крутя;
Йә ул йыртҡыстай үкерә,
То заплачет как дитя.

Йә туҙған ҡыйыҡҡа менеп,
Вдруг в соломе зашумит.
Һуңға ҡалған юлсылай
К нам в окошко застучит.

Беҙҙең иҫке бәләкәй өй
И печальна, и темна.
Ни өсөн һин, әбекәйем,
Приумолкла у окна?

Әллә дауыл олоуынан
Ты, мой друг, утомлена?..
Ойоноңмо тауышына
Своего веретена?

Йырла миңә, беснәк нисек
Тихо за морем жила.
Йырла миңә, нисек бер ҡыҙ
За водой поутру шла…

Зимний кис

Буря мглою небо кроет,
Томалап күкте ҡаплай.
То как зверь она завоет,
Йә бала төҫлө илай.
То по кровле обветшалой
Ҡапыл һаламда шаулай.
То как путник запоздалый,
Тәҙрәбеҙгә туҡылдай.
Наша ветхая лачужка
Ҡараңғыла, ҡайғыла.
Что же ты, моя старушка,
Тындың тәҙрә алдында?
Или бури завываньем
Дуҫҡайым, арығанһың?
Или дремлешь под жужжаньем
Үҙеңдең орсоғоңдоң?
Спой мне песню, как синица
Алыҫта көн иткәнен,
Спой мне песню, как девица
Иртән һыуға киткәнен…

Хәлил ҺӨЙӨНДӨКОВ.
Сибай ҡалаһы.